Depressie is dus een risicofactor voor hart- en vaatziekten, en dat is onafhankelijk van standaard risicofactoren als roken, hoge bloeddruk en hoge cholesterolniveaus. Maar andersom is het ook zo dat veel mensen na het doormaken van hart- en vaatziekten extra gevoelig zijn voor het ontwikkelen van een depressie. Dat betekent dat sommige mensen met een acuut infarct een depressie hadden vóór het infarct, terwijl voor anderen de depressieve stemming nieuw is, en te wijten aan het infarct. We weten op dit moment nog niet of dat uitmaakt in de ernst van het effect, maar wel dat een depressie hoe dan ook een negatieve invloed heeft op het verloop van de hart- en vaatproblemen van een patiënt.

Kortom, een depressie is een serieus te nemen probleem en moet tijdig worden opgespoord bij hart­patiënten. Behandelend artsen zouden hier alert op moeten zijn omdat het van invloed is op de behandeling en de kans op herstel. Wanneer blijkt dat een hartpatiënt depressief is, zal hem of haar een behandeling moeten worden voorgesteld.